მსახიობი იუნა შაფათავა პოსტს აქვეყნებს:

მთელი ცხოვრება მამაჩვენი სკოლის დირექტორი იყო. 1985 წელს პორველად დანიშნეს უბლატოდ, ქრთამის გარეშე, 179-ე სკოლის დირექტორად.
9 წლის ვიყავით მე და დეა და ძალიან კარგად მახსოვს, კაპიკიანი ბიუჯეტი ჰქონდა. მაშინ იყო 45 წლის და დედაჩემი 42 წლის. ყოველ საღამოს ავყავდით, რომ სკოლაზე დახატული “კუბიკები” ეჩვენებინა, ისე უხაროდა ახალი შეღებილი შენობა და კედლები.
ზიზის ჰქონდა ასევე ლურჯი სხივებით მოხატული სკოლა- სკოლის დირექტორს ერქვა ზიზი- ვის უფრო ლამაზი სკოლა ჰქონდა, იმ საშინელ არაადამიამურ დროს ეჯიბრებოდნენ ერთმანეთს 😁
სანამ მიშამ არ ჩარეცხა, ყველა სკოლას, რომლის დირექტორიც იყო- 180-ე, 184, 150-ე – რაც მახსოვს, უვლიდა საკუთარი სახლივით.
არც ივანიშვილს უძვრებოდა ჯიბეში არავინ , არც მათხოვრობდნენ, არც აყვედრიდნენ არავის არაფერს- უბრალოდ მუშაობდნენ, მუშაბდნენ და მუშაობდნენ!!!!!
და დღეს, ეს მათხოვრები დადგებიან და შეყღებავ სკოლას ყველა დროის უდიდეს მეცენატს აყვედრიან, კაცს, რომელსაც არ ვიცავ მაგრამ არ შემიძლია მოვკეტო და გავატარო იმიტომ რომ ნორმალური ქალი ვარ და ვიცი საქმე როგორ კეთდება, კაცს, რომელმაც საკუთარ შვილებზე დასახარჯი მილიარდები ქონება უმადურ რეგვენებს დაახარჯა და საკუთარ 50 ლარად შესაღებ კედელს აყვედრის ვიღაცა უსაქმური ჩმორი !
და ვიცი მახსოვს როგორ იყო ჩემს ბავშვობაში – როგორ ვხეხავდით მოსწავლეები მასტიკით იატაკს ჩემს ბავშვოვაში, როგორ დარბოდა მერი მასწავლებელი და განებივრებული რეზო ნინუაც კი; რაიკომის მდივანი ვენერა ჩიფჩიური და როგორი მოტივაცუა ჰქონდა ხალხს მუშაობის! და არაფერ შუაშია დრო, წყობა, სახელმწიფო და ბიუჯეტი, როცა ტრაკი ხარ – ტრაკი ხარ- აწიეთ ეს ტრაკები და იმუშავეთ- სკოლის კედლის შეღბვას ივანიშვილის მილიონი არ უნდა, გადაიჯვით თავზე უკვე – დირექტორმა გაანძრიოს ტრაკი დაპედაგოგებს უნდა უნდოდეთ პახაობა.
თუ ქვეყნის აშენება გვინდა, ყველამ უნდა გაანძრიოს ტვინი და ხელ ფეხი! გულისამრევია ყველაფერი – ფასადებს მიღმა ნანგრევს ვერ ხედავდით და შეუღებავ კედელს სკოლაში ივანიშვილს აყვედრით.
რა ქვია ამას? ხალიავშიკობა, უსაქმურობა და უნაუსობა, აი რა ჰქვია ამას.
ტრაკი გაანძრიეთ და ნამუსი იქონიეთ. უსაქმური მათხოვრები.